موسسه آبادانی سروش دانش

پزشکی در آلمان + مدارک برای پذیرش پزشکی در آلمان

مدارک مورد نیاز
مدارک لازم برای اخذ پذیرش پزشکی در آلمان

 

برای اخذ پذیرش پزشکی دانشگاههای آلمان (هم برای کالج و هم برای پذیرش مستقیم) نیاز به مدارک زیر دارید:

 

  • حداقل مدرک زبان آلمانی B1 (برای پذیرش کالج M-Kurs بدون مدرک زبان هم می شود پذیرش گرفت اما برای پذیرش مستقیم حد اقل به B1 نیاز است)
  • ترجمه رسمی دیپلم و پیش دانشگاهی به زبان آلمانی
  • ترجمه رسمی ریز نمرات واحدهای پاس شده در دانشگاه (در صورتی که دانشگاه رفتید- چه دانشگاه دولتی و چه دانشگاه آزاد باشد فرقی نمی کند)
  • رزومه (CV) و یا همان (Lebenslauf)
  • اسکن پاسپورت از صفحه اول

ترجمه رسمی آلمانی گواهی قبولی سازمان سنجش (الزامی نیست و بدون آن هم می شود پذیرش گرفت)

تحصیل پزشکی در آلمان

 

 

تخصص پزشکی در آلمان

 

تعداد داوطلبان تحصیل در رشته‌های علوم پزشکی و به ویژه دوره‌های تخصص پزشکی در دانشگاه‌های آلمان قابل توجه است. میان سیستم آموزش عالی آلمان و ایران تفاوت‌هایی وجود دارد و این تفاوت‌ها در رشته‌های پزشکی حتی شامل نوع مدارک دانشگاهی و مقطع تحصیلی نیز می‌شود. 

می‏دانیم که در آلمان مدرکی که فارغ ‏التحصیلان رشته‏ های علوم پزشکی (دندان‏پزشکی و پزشکی عمومی) در نهایت می‏ گیرند، برخلاف ایران، مدرک دکترا نیست، بلکه مدرکی معادل فوق‏ لیسانس یا کارشناسی ارشد است و گرفتن مدرک پی ‏اچ ‏دی PhD همانند تحصیل در مقطع دکترا در سایر رشته‌هاست.

 

تخصص پزشکی در آلمان

 

طبق قوانین وزارت بهداشت آلمان، پزشکانی که در خارج از این کشور در رشته های پزشکی فارغ التحصیل شده اند، می بایست با گذرداندن دوره های خاص و شرکت در برخی از آزمونها، مجوز لازم برای کار و یا شرکت در دورههای تخصص پزشکی را بدست آورند. مقاله تحصیل پزشکی در آلمان را مطالعه فرمایید.

 

 

تخصص پزشکی در آلمان برای پزشکان ایرانی‏ که می‏خواهند در آلمان ادامه‏ تحصیل تخصص بدهند، دو گزینه وجود دارد:

 

ادامه‏ تحصیل در مقاطع تخصص بالینی یا کلینیکال در رشته‏ های مختلف، که می تواند در یک دانشگاه انجام شود و یا در یک بیمارستان (یا کلینیک)

 

ادامه‏ تحصیل در مقطع دکترا یا (PhD) در رشته‏ های پایه‏ علوم پزشکی در دانشگاه‏های مختلف آلمان.

 

که هرکدام از این دو روش شرایط خاص خود را دارد و سیستم ورود به آن متفاوت است. در آلمان مدرکی که فارغ‏ التحصیلان رشته‏ های علوم پزشکی، چه دندان‏پزشکی و چه خود پزشکی عمومی، در نهایت می ‏گیرند، برخلاف ایران، مدرک دکترا نیست، بلکه مدرکی معادل فوق‏ لیسانس یا کارشناسی ارشد است و گرفتن مدرک PhD همانند تحصیل در مقطع دکترا در سایر رشته‌هاست.

 

 بین فارغ‏ التحصیل پزشکی واحد‏های دانشگاه آزاد اسلامی و فارغ‏ التحصیل دانشگاه سراسری تفاوتی وجود ندارد و هر دو می‏ توانند برای ورود به دوره ‏های تخصصی در آلمان اقدام کنند

 

شرایط تخصص پزشکی در آلمان

تخصص پزشکی در آلمان

یکی دیگر از شرایط و الزامات مهم مورد نیاز برای تخصص یا کار در آلمان، داشتن مدارک کامل فارغ‏ التحصیلی و ریزنمرات کامل آن، دانشنامه پزشکی، نظام پزشکی، پروانه دائم و حداقل دو سال سابقه فعالیت پزشکی در بیمارستانها و یا درمانگاهها می باشد.

 

مدرک زبان آلمانی مورد نیاز

 

همچنین با توجه به این‏که دوره ‏های تخصص پزشکی در آلمان، برخلاف رشته‏ های علوم پایه‏ پزشکی به زبان آلمانی است، مدرک زبان آلمانی مورد نیاز در حد B1 است که لازم و ضروری می باشد.

اکثر رشته های تحصیلی دکترا (PhD ) علوم پزشکی، به هر دو زبان آلمانی و انگیسی در دانشگاهها ارائه می شوند.اما در مقطع تخصص پزشکی، فقط و فقط به زبان آلمانی می‌توان تحصیل کرد. سطح زبان لازم برای ورود به دوره تخصص پزشکی سطح حداقل B2 است. منتها این سطحی است که در نهایت برای گرفتن تمام مدارک لازم، ضروری است.

 

شایان ذکر است که برای اخذ پذیرش و اقدام اولیه همان مدرک B1  کفایت می کند

 

ارزشیابی مدارک

مهمترین نکته ای که یک پزشک ایرانی باید به آن توجه کند این است که بعد از این‏که دوره‏ تخصص‏ در آلمان به اتمام رسید، اگر تمایل داشته باشند که به ایران برگردند و بخواهند که مدرک تخصصی صادره از آلمان طبق ضوابط اعلام شده از سوی وزارت بهداشت ایران، ارزش‏یابی شود و مورد تأیید وزارت بهداشت قرار بگیرد، حتماً و حتماً مدرک شما باید از بیمارستان دانشگاهی (Universitätsklinikum) اخذ شده باشد تا در ارزشیابی مدارک دچار مشکل نشوید.

 

یا به عبارتی بر اساس قوانین جاری وزارت بهداشت ایران، مدارک تخصصی صادره از آلمان، تنها در صورتی قابل ارزش‏یابی خواهد بود که آن پزشک دوره‏ تخصص خود را از یک بیمارستان دانشگاهی یا (Universitätsklinikum) و یا بیمارستان‏های آموزشی آکادمیک (Akademisches Lehrkrankenhaus)گذرانده باشد. لیست دانشگاه‏های معتبر هم در سایت وزارت بهداشت ایران وجود دارد.

 

برای وارد شدن به سیستم تخصص پزشکی آلمان، باید مراحل زیر طی شوند:

 

مرحله‏ اول:

معادل سازی مدرک پزشکی و همچنین قبولی در آزمون Aprobation می باشد. برای معادل سازی مدرک می بایست در دوره هایی که به همین منظور در کالج ها و آکادمی های تخصصی برگزار می گردد شرکت نمایید.

 

آکادمی ها معمولا مجوز معادل سازی مدارک پزشکی را دارند و می توانند در پایان دوره ای که برگزار می نمایند با اخذ آزمون های مربوطه و به شرط قبولی متقاضی در آنها، مدرک معادل پزشکی آلمان را برای پزشک صادر نمایند.

اما آزمون های Aprobation توسط دستگاههای دولتی برگزار می شود، که باید در آنها ثبت نام نمود و قبولی گرفت.

 

آزمون Aprobation شامل دو قسمت تئوری و عملی است. که در این آزمون ها روش ویزیت کردن یک بیمار مطابق با سیستم درمانی آلمان، تشخیص بیماری، روش درمان و طول مدت درمان، نسخه نویسی، برقرای ارتباط با بیمار و در نهایت سطح علم پزشکی مورد ارزیابی قرار می گیرد. هر دو قسمت تئوری و عملی این آزمون بصورت شفاهی برگزار می گردد.

 

 

مرحله دوم:

بعد از معادل سازی مدرک و قبولی در Aprobation، پزشک می بایست از یک بیمارستان یا کلینیک پذیرش برای دوره تخصص را دریافت نماید. یعنی یک پزشک متخصص و پروفسوری که بر اساس قوانین آلمان، اجازه ‏ی گرفتن دستیار یا رزیدنت را دارد، باید حاضر شود شما را به عنوان دستیار یا رزیدنت خود، در کلینیک، بیمارستان و یا مطب خود بپذیرد.

به این ترتیب، اولین مرحله، گرفتن پذیرش از پروفسور یا استاد مربوطه در یک کلینیک یا بیمارستان است.

 

مرحله سوم:

 

 

گرفتن اجازه‏ کار طبابت یا اجازه‏ کار پزشکی “Arbeitserlaubnis” در بیمارستان و کلینیک خاصی در آلمان می باشد. یعنی در زمانی که مدرک پزشک معادل سازی می شود ایشان حق کار پزشکی و یا طبابت در آلمان را دارند.

 

ولی باید به اداره‏ مربوطه در آن ایالت خاصی که می خواهند کار طبابت اجام دهند مراجعه نموده و درخواست کار خود را ارائه دهند.

 

 

این درخواست می تواند از طریق قرارداد یا نامه ای که یک کلینیک و یا بیمارستان به پزشک می دهد انجام شود، و یا اینکه خود اقدام به تاسیس مطب نموده و مجوز کار برای مطب خود اخذ نماید

 

 

بر اساس قوانین در ایالت های مختلف آلمان، همه دانشجویانی که دوره تخصص را به پایان می رسانند باید در آزمون ارزشیابی مدارک پزشکی پزشکان خارجی، شرکت نمایند.

 

ولی هنوز  این دستورالعمل صددرصد نشده است  و تنها در بعضی از ایالت ها، چندماه قبل از هنگام تحویل نامه اجازه کار به پزشک، نامه ای تحت عنوان احتمال نیاز به قبولی در آزمون را به نامه اجازه کار الصاق می نمایید.

ولی خوشبختانه این موضوع تا کنون در هیچ یک از ایالت ها جدی نشده است و هنوز کسی از رزیدنت های تازه پذیرش گرفته بخاطر عدم شرکت در آزمون دچار مشکل نشده است.

 

نکته بسیار مهم:

 

بر اساس تغییراتی که در قوانین صدور اجازه طبابت و تحصیل برای پزشکان خارجی مایل به ادامه تحصیل در مقطع تخصص در کشور آلمان اعمال شده است، این افراد می بایست جهت اخذ اجازه طبابت دائم (Approbation) بر اساس ایالت ورود، ابتدا دوره های مقدماتی را که بین سه تا شش ماه است در یک کالج یا آکادمی معتبر بگذرانند و معادل سازی مدرک خود (Gleichwertigkeitsprüfung) را انجام دهند، سپس در آزمون  Abrobation شرکت کرده و قبولی آن را نیز بدست آورند.

 

سطح زبان مورد نیاز

 

 

سطح زبان لازم برای ورود به دوره‏ی تخصص پزشکی سطح “B2” است. منتها این سطحی است که در نهایت برای گرفتن تمام مدارک لازم، ضروری است.

در شروع کار، یعنی پزشک وقتی می ‏خواهد برای اخذ دوره های کالج تخصصی اقدام نماید، داشتن مدرک زبان B1 کفایت می کند.

 

همچنین برای اخذ ویزا بر اساس آنچه که در سایت سفارت آلمان نوشته، مدرک زبان B1 کافیست اما ممکن است کافی نباشد. گذراندن مابقی دوره زبان در آلمان امکان پذیر می باشد.

 

شرایط اخذ بورس تحصیلی در تخصص پزشکی

 

گذراندن دوره حداقل ۷ ساله در رشته پزشکی و دریافت مدرک دانشگاهی، همچنین داشتن اجازه طبابت در کشور مبدأ (برای کشورهای در حال توسعه داشتن ۳ سال سابقه شغلی الزامی است).

• شروع یک دوره پزشکی تخصصی درکشور مبدأ، که به پایان رساندن آن نیز ممکن باشد.

• تحصیل یا فعالیت شغلی درکلینیک یکی از دانشگاه های کشور مبدأ به هنگام ارسال درخواست.

• اهداف برنامه ریزی شده جهت فعالیت در دانشگاه کشور مبدأ پس از پایان دوره تخصص در آلمان.

• تأییدیه جهت سرپرستی و فعالیت شغلی در یک کلینیک دانشگاهی در آلمان.
پزشکان خارجی برای فعالیت در کلینیک های آلمان باید اجازه نامه ای که برای دانشجویان بورسیه ای خود با عنوان “اجازه طبابت موقت” تهیه می نماید، داشته باشند. درخواست آن ممکن است چند هفته یا چند ماه به طول انجامد.

 

 

اقامت پزشکان در کشور آلمان

 

رشته پزشکی و زیر شاخه های آن مانند دندانپزشکی، داروسازی و …  یکی از بهترین رشته های تحصیلی در سراسر دنیا می باشند و خواهان فراوانی هم دارد. رویای تمامی افراد در سن های پایین تر، شغل و حرفه پزشکی بوده است. کشور آلمان جزو ۳ کشور برتر در زمینه پزشکی در اروپا می باشد.

 

این کشور رشته های پزشکی را به زبان آلمانی ارائه می دهد که مدت دوره این رشته ها بین ۵ تا ۷ سال می باشد که متناسب با زیرشاخه های آن متغییر می باشد. افراد حتی با داشتن مدرک زبان B1 نیز می توانند برای تحصیل در آلمان و رشته های پزشکی و یا حتی تخصص و کار به این کشور راه پیدا کنند.

 

دولت آلمان شرایط ویژه ای را برای پزشکان خارجی که مایل به کار یا تحصیل در این کشور هستند، در نظر گرفته است. به طوری که افرادی که دارای مدرک پزشکی و یا فارغ التحصیل این رشته می باشند می توانند برای اقامت کشور آلمان اقدام نمایند.

 

پزشکان فارغ التحصیل دانشگاههای ایران یا دانشگاههای معتبر سراسر دنیا، با داشتن مدرک زبان آلمانی در سطح B2 می توانند برای گرفتن اقامت کشور آلمان اقدام نمایند.

 

روش کار:

در ابتدا علاقمندان می توانند مدارک تحصیلی خود را برای مراکز دولتی آلمان، به منظور ارزش یابی ارسال می شود. نحوه بررسی این مرکز متفاوت می باشد. پس از بررسی های انجام شده نتیجه اعلام می شود.

اگر مدرک پزشکی افراد به رسمیت شناخته شود، دعوتنامه مبنی بر شرکت در آزمون Abrobation برا ی متقاضی ارسال میگردد.

 

در صورتی که متقاضی مدرک حداقل B2 را داشته و در این آزمون نیز موفق شود، به راحتی برای افراد ویزای کار صادر شده و پزشکان می توانند به همراه خانواده خود که شامل همسر و فرزندان زیر ۱۶ سال خود می باشد وارد خاک این کشور شوند.

معمولا مدارک پزشکانی مورد تائید قرار می گیرد که در سایر کشورهای اروپایی موفق به کسب مدرک شده باشند یا در یکی از دانشگاه های برتر کشور ایران این مدرک را اخذ کرده باشند.

 

اگر مدارک ارسال شده پس از بررسی های موجود به رسمیت شمرده نشود، پزشکان می توانند یک دوره ۶ ماهه تا ۱ ساله آموزش زبان و کارآموزی را در خود کشور آلمان سپری نمایند

 

در کنار این دوره، زبان آلمانی هم بصورت رایگان برای پزشکان برگزار می شود. نکته حائز اهمیت داشتن مدرک زبان آلمانی در سطح B2 و یا سپری کردن ۶۰۰ ساعت می باشد .

 

حوزه فعالیت پزشکان:

 

تخصص پزشکی در آلمان

 

دانشجویان رشته پزشکی بالافاصله پس از پشت سر گذاشتن امتحانات عمومی و تخصصی، هم امکان اقتتاح مطب را دارند و هم در بیمارستان ها یا کلینیک ها مشغول به کار شوند.

 

بازار عرضه و تقاضا در این رشته به سود پزشکان جوان تغییر کرده است و آنها می توانند در شهرهای بزرگ هم مطب زده و مشغول به کار شوند.

 

پزشکان خارجی که با مجوز کار وارد آلمان می شودند، می توانند در مراکز زیر مشغول به کار شوند :

 

  • کلینیک های دانشگاه
  • کاریتاس
  • دیاکنی
  • خانه های سالمندان عمومی و خصوصی
  • کلیساهای عمومی و خصوصی

 

لیست تخصصهای پزشکی در آلمان

Liste medizinischer Fachgebiete

Diese Liste soll Aufschluss über die fachlichen und inhaltlichen Differenzierungen der humanmedizinischen und veterinärmedizinischen Weiterbildung in Deutschland, Österreich, und der Schweiz geben.

Inhaltsverzeichnis

Deutsche Fachgebiete (Muster-Weiterbildungsordnung, März 2008)

Die einzelnen Gebiete sind teilweise in verschiedene Facharztbereiche und Schwerpunkte (SP) unterteilt:

  1. Allgemeinmedizin
  2. Anästhesiologie
  3. Anatomie
  4. Arbeitsmedizin
  5. Augenheilkunde
  6. Biochemie
  7. Chirurgie
    1. Allgemeine Chirurgie
    2. Gefäßchirurgie
    3. Herzchirurgie
    4. Kinderchirurgie
    5. Orthopädie und Unfallchirurgie
    6. Plastische und Ästhetische Chirurgie
    7. Thoraxchirurgie
    8. Visceralchirurgie
    9. Neurochirurgie
  8. Frauenheilkunde und Geburtshilfe
    1. SP Gynäkologische Endokrinologie und Reproduktionsmedizin
    2. SP Gynäkologische Onkologie
    3. SP Spezielle Geburtshilfe und Perinatalmedizin
  9. Hals-Nasen-Ohrenheilkunde
    1. Hals-Nasen-Ohrenheilkunde
    2. Sprach-, Stimm- und kindliche Hörstörungen (früher Phoniatrie und Pädaudiologie)
  10. Haut- und Geschlechtskrankheiten
  11. Humangenetik
  12. Hygiene und Umweltmedizin
  13. Innere und Allgemeinmedizin (Hausarzt)
    1. Innere Medizin
    2. Innere Medizin und Angiologie
    3. Innere Medizin und Endokrinologie und Diabetologie
    4. Innere Medizin und Gastroenterologie
    5. Innere Medizin und Hämatologie und Onkologie
    6. Innere Medizin und Kardiologie
    7. Innere Medizin und Nephrologie
    8. Innere Medizin und Pneumologie
    9. Innere Medizin und Rheumatologie
  14. Kinder- und Jugendmedizin
    1. SP Kinder-Hämatologie und Kinder-Onkologie
    2. SP Kinder-Kardiologie
    3. SP Neonatologie
    4. SP Neuropädiatrie
  15. Kinder- und Jugendpsychiatrie und -psychotherapie
  16. Laboratoriumsmedizin
  17. Mikrobiologie, Virologie und Infektionsepidemiologie
  18. Mund-Kiefer-Gesichtschirurgie
  19. Neurochirurgie
  20. Neurologie
  21. Nuklearmedizin
  22. Öffentliches Gesundheitswesen
  23. Pathologie
    1. Neuropathologie
    2. Pathologie
  24. Pharmakologie
    1. Klinische Pharmakologie
    2. Pharmakologie und Toxikologie
  25. Physikalische und Rehabilitative Medizin
  26. Physiologie
  27. Psychiatrie und Psychotherapie
    1. SP Forensische Psychiatrie
  28. Psychosomatische Medizin und Psychotherapie
  29. Radiologie
    1. SP Kinderradiologie
    2. SP Neuroradiologie
  30. Rechtsmedizin
  31. Strahlentherapie
  32. Transfusionsmedizin
  33. Urologie

Zusatz-Weiterbildungen

  1. Ärztliches Qualitätsmanagement
  2. Akupunktur
  3. Allergologie
  4. Andrologie
  5. Betriebsmedizin
  6. Dermatohistologie
  7. Diabetologie
  8. Flugmedizin
  9. Geriatrie
  10. Gynäkologische Exfoliativ-Zytologie
  11. Hämostaseologie
  12. Handchirurgie
  13. Homöopathie
  14. Infektiologie
  15. Intensivmedizin
  16. Kinder-Endokrinologie und Kinder-Diabetologie
  17. Kinder-Gastroenterologie
  18. Kinder-Nephrologie
  19. Kinder-Orthopädie
  20. Kinder-Pneumologie
  21. Kinder-Rheumatologie
  22. Labordiagnostik – fachgebunden –
  23. Magnetresonanztomographie – fachgebunden –
  24. Manuelle Medizin/Chirotherapie
  25. Medikamentöse Tumortherapie
  26. Medizinische Informatik
  27. Naturheilverfahren
  28. Notfallmedizin
  29. Orthopädische Rheumatologie
  30. Palliativmedizin
  31. Phlebologie
  32. Physikalische Therapie und Balneologie
  33. Plastische Operationen
  34. Proktologie
  35. Psychoanalyse
  36. Psychotherapie – fachgebunden –
  37. Rehabilitationswesen
  38. Röntgendiagnostik – fachgebunden –
  39. Schlafmedizin
  40. Sozialmedizin
  41. Spezielle Orthopädische Chirurgie
  42. Spezielle Schmerztherapie
  43. Spezielle Unfallchirurgie
  44. Sportmedizin
  45. Strabologie
  46. Suchtmedizinische Grundversorgung
  47. Tropenmedizin

Eidgenössische Facharzttitel (Weiterbildungsordnung, Dez. 2007)

Gemäß Art. 5 der EU-Richtlinie (in allen Mitgliedsländern)

  1. Allgemeinmedizin
  2. Anästhesiologie
  3. Chirurgie
  4. Gynäkologie und Geburtshilfe
  5. Innere Medizin
  6. Kinder- und Jugendmedizin
  7. Neurochirurgie
  8. Neurologie
  9. Ophthalmologie
  10. Orthopädische Chirurgie und Traumatologie des Bewegungsapparates
  11. Oto-Rhino-Laryngologie
  12. Pathologie
  13. Pneumologie
  14. Psychiatrie und Psychotherapie
  15. Urologie

Gemäß Art. 7 der EU-Richtlinie (in mindestens zwei Mitgliedsländern)

  1. Allergologie und klinische Immunologie
  2. Arbeitsmedizin
  3. Dermatologie und Venerologie
  4. Endokrinologie / Diabetologie
  5. Gastroenterologie
  6. Hämatologie
  7. Herz- und thorakale Gefässchirurgie
  8. Kardiologie
  9. Kiefer- und Gesichtschirurgie
  10. Kinder- und Jugendpsychiatrie und –psychotherapie
  11. Kinderchirurgie
  12. Klinische Pharmakologie und Toxikologie
  13. Radiologie
  14. Nuklearmedizin
  15. Radioonkologie / Strahlentherapie
  16. Nephrologie
  17. Physikalische Medizin und Rehabilitation
  18. Plastische, Rekonstruktive und Ästhetische Chirurgie
  19. Präventivmedizin und Gesundheitswesen
  20. Rheumatologie
  21. Tropen- und Reisemedizin

Übrige Facharzttitel

  1. Allgemeinmedizin
  2. Angiologie
  3. Infektiologie
  4. Intensivmedizin
  5. Medizinische Genetik
  6. Medizinische Onkologie
  7. Pharmazeutische Medizin
  8. Rechtsmedizin

Fachliche Qualifikationen der FMH

  1. Facharzt für Handchirurgie
  2. Facharzt für Neuropathologie

Schwerpunkte

  1. zu Allgemeinmedizin: Geriatrie
  2. zu Chirurgie: Allgemein- und Unfallchirurgie, Gefässchirurgie, Thoraxchirurgie, Viszeralchirurgie
  3. zu Gynäkologie und Geburtshilfe: Gynäkologische Onkologie, Geburtshilfe und feto-maternale Medizin, Reproduktionsmedizin und gynäkologische Endokrinologie
  4. zu Herz- und thorakale Gefässchirurgie: Gefässchirurgie, Thoraxchirurgie
  5. zu Innere Medizin: Geriatrie
  6. zu Kinder- und Jugendmedizin: pädiatrische Endokrinologie-Diabetologie, pädiatrische Gastroenterologie, pädiatrische Kardiologie, Neonatologie, pädiatrische Nephrologie, Neuropädiatrie, pädiatrische Onkologie-Hämatologie, pädiatrische Pneumologie
  7. zu Ophthalmologie: Ophthalmochirurgie
  8. zu Oto-Rhino-Laryngologie: Hals- und Gesichtschirurgie, Phoniatrie
  9. zu Pathologie: Zytopathologie, Molekularpathologie
  10. zu Psychiatrie und Psychotherapie: Alterspsychiatrie und Alterspsychotherapie
  11. zu Radiologie: Diagnostische Neuroradiologie, Invasive Neuroradiologie, Pädiatrische Radiologie
  12. zu Urologie: Operative Urologie

Fähigkeitsausweise

  1. AkupunkturTraditionelle Chinesische Medizin (ASA)
  2. Anthroposophisch erweiterte Medizin (VAOAS)
  3. Delegierte Psychotherapie (FMPP)
  4. Elektroencephalographie (SGKN)
  5. Elektroneuromyographie (SGKN)
  6. Endoskopisch retrograde Cholangiopankreatikographie ERCP (SGG)
  7. Gastroskopie (SGG)
  8. Homöopathie (SVHA)
  9. Hüftsonographie nach Graf beim Neugeborenen und Säugling (SGUM)
  10. Interventionelle Schmerztherapie (SSIPM)
  11. Laserbehandlungen der Haut und hautnahen Schleimhäute (FMCH)
  12. Manuelle Medizin (SAMM)
  13. Medizinische Hypnose (SMSH/GHypS)
  14. Neuraltherapie (SANTH)
  15. Notarzt (SGNOR)
  16. Phlebologie (USGG)
  17. Praxislabor (KHM)
  18. Psychosomatische und Psychosoziale Medizin (APPM)
  19. Sachkunde für dosisintensives Röntgen (KHM)
  20. Sachkunde für dosisintensive Untersuchungen und therapeutische Eingriffe in der Angiologie (USGG)
  21. Sachkunde für dosisintensive Röntgenuntersuchungen in der Kardiologie (SGK)
  22. Schwangerschaftsultraschall (SGUM)
  23. Sportmedizin (SGSM)
  24. Sonographie (SGUM)
  25. Tauchmedizin (SUHMS)
  26. Vertrauensarzt (SGV)
  27. Zerebrovaskuläre Krankheiten (SGKN)

Österreichische Facharzttitel (Ausbildungsordnung, Juli 2006)

  1. Allgemeinmedizin

 

Additivfach

Sonderfächer

  1. Anästhesiologie und Intensivmedizin
  2. Anatomie
  3. Arbeitsmedizin
  4. Augenheilkunde und Optometrie
  5. Blutgruppenserologie und Transfusionsmedizin
  6. Chirurgie und Additivfächer Gefäßchirurgie, Intensivmedizin, Sporttraumatologie, Viszeralchirurgie
  7. Frauenheilkunde und Geburtshilfe und Additivfach Zytodiagnostik
  8. Gerichtsmedizin
  9. Hals-, Nasen- und Ohrenkrankheiten und Additivfach Phoniatrie
  10. Haut- und Geschlechtskrankheiten und Additivfach Angiologie
  11. Herzchirurgie und Additivfächer Gefäßchirurgie, Intensivmedizin
  12. Histologie und Embryologie
  13. Hygiene und Mikrobiologie und Additivfach Infektiologie und Tropenmedizin
  14. Immunologie
  15. Innere Medizin und Additivfächer Angiologie, Endokrinologie und Stoffwechselerkrankungen, Gastroenterologie und Hepatologie, Hämatologie und Internistische Onkologie, Infektiologie und Tropenmedizin, Intensivmedizin, Internistische Sportheilkunde, Kardiologie, Klinische Pharmakologie, Nephrologie, Rheumatologie
  16. Kinder- und Jugendchirurgie und Additivfach Pädiatrische Intensivmedizin
  17. Kinder- und Jugendheilkunde und Additivfächer Neonatologie und Pädiatrische Intensivmedizin, Neuropädiatrie, Pädiatrische Endokrinologie und Diabetologie, Pädiatrische Hämatologie und Onkologie, Pädiatrische Kardiologie, Pädiatrische Pulmologie
  18. Kinder- und Jugendpsychiatrie und Additivfach Neuropädiatrie
  19. Lungenkrankheiten und Additivfächer Intensivmedizin und Zytodiagnostik
  20. Medizinische Biophysik
  21. Medizinische Genetik
  22. Medizinische und Chemische Labordiagnostik und Additivfach Zytodiagnostik
  23. Medizinische Leistungsphysiologie
  24. Mund-, Kiefer- und Gesichtschirurgie
  25. Neurobiologie
  26. Neurochirurgie und Additivfach Intensivmedizin
  27. Neurologie und Additivfächer Intensivmedizin, Neuropädiatrie
  28. Neuropathologie
  29. Nuklearmedizin
  30. Orthopädie und Orthopädische Chirurgie und Additivfächer Rheumatologie, Sportorthopädie
  31. Pathologie und Additivfach Zytodiagnostik
  32. Pathophysiologie
  33. Pharmakologie und Toxikologie
  34. Physikalische Medizin und Allgemeine Rehabilitation und Additivfächer Physikalische Sportheilkunde, Rheumatologie
  35. Physiologie
  36. Plastische, Ästhetische und Rekonstruktive Chirurgie und Additivfach Intensivmedizin
  37. Psychiatrie und Psychotherapeutische Medizin
  38. Radiologie
  39. Sozialmedizin
  40. Spezifische Prophylaxe und Tropenmedizin und Additivfach Infektiologie
  41. StrahlentherapieRadioonkologie
  42. Thoraxchirurgie und Additivfächer Gefäßchirurgie, Intensivmedizin
  43. Unfallchirurgie und Additivfächer Intensivmedizin, Sporttraumatologie
  44. Urologie
  45. Virologie

Deutsche veterinärmedizinische Fachgebiete

Die Tierärztekammern veröffentlichen nachfolgende Fachgebiete und Zusatzbezeichnungen.

Fachtierarzt

  1. Fachtierarzt für Anatomie
  2. Fachtierarzt für Fische
  3. Fachtierarzt für Geflügel
  4. Fachtierarzt für Kleintiere
    1. Teilgebiet Chirurgie
    2. Teilgebiet Dermatologie
    3. Teilgebiet Innere Medizin
    4. Teilgebiet Kardiologie
  5. Fachtierarzt für Klinische Laboratoriumsdiagnostik
  6. Fachtierarzt für Lebensmittel
    1. Teilgebiet Lebensmitteltoxikologie
  7. Fachtierarzt für Mikrobiologie
    1. Teilgebiet Bakteriologie und Mykologie
    2. Teilgebiet Virologie
  8. Fachtierarzt für Milchhygiene
  9. Fachtierarzt für Parasitologie
  10. Fachtierarzt für Pathologie
    1. Teilgebiet Toxikopathologie
  11. Fachtierarzt für Pferde
    1. Teilgebiet Chirurgie
    2. Teilgebiet Innere Medizin
    3. Teilgebiet Orthopädie
    4. Teilgebiet Reproduktionsmedizin
  12. Fachtierarzt für Pharmakologie und Toxikologie
  13. Fachtierarzt für Physiologie und Physiologische Chemie
  14. Fachtierarzt für Reproduktionsmedizin
  15. Fachtierarzt für Rinder
  16. Fachtierarzt für Kleine Wiederkäuer
  17. Fachtierarzt für Schweine
  18. Fachtierarzt für Tierernährung und Diätetik
  19. Fachtierarzt für Tierhygiene
  20. Fachtierarzt für Tierschutzkunde
  21. Fachtierarzt für Tierverhalten
  22. Fachtierarzt für Tropenveterinärmedizin
  23. Fachtierarzt für Versuchstiere
  24. Fachtierarzt für Wildtiere
    1. Teilgebiet Einheimisches Wild
    2. Teilgebiet Zootiere
  25. Fachtierarzt für Öffentliches Veterinärwesen
  26. Fachtierarzt für Molekulargenetik und Gentechnologie
  27. Fachtierarzt für Epidemiologie
  28. Fachtierarzt für Fleischhygiene
    1. Teilgebiet Lebensmitteltoxikologie
  29. Fachtierarzt für Fleischhygiene und Fleischtechnologie

Zusatzbezeichnungen

Durch Zusatzbezeichnungen wird in bestimmten Bereichen, die keine Gebiete sind, darauf hingewiesen, dass zusätzliche Kenntnisse vorhanden sind.

  1. Akupunktur
  2. Homöopathie
  3. Hygiene- und Qualitätsmanagement im Lebensmittelbereich
  4. Physikalische Therapie
  5. Reptilien/Amphibien
  6. Tierärztliche Bestandsbetreuung und Qualitätssicherung im ErzeugerbetriebRind
  7. Tierärztliche Bestandsbetreuung und Qualitätssicherung im ErzeugerbetriebSchwein
  8. Tierärztliche Betreuung von Pferdesportveranstaltungen
  9. Verhaltenstherapie
  10. Heimtiere und Ziervögel
  11. Augenheilkunde beim Kleintier
  12. Augenheilkunde beim Pferd
  13. Zahnheilkunde beim Kleintier
  14. Zahnheilkunde beim Pferd

Österreichische veterinärmedizinische Fachgebiete

In Österreich werden seit 2006 Fachtierarztgebiete nicht mehr von der Tierärztekammer, sondern vom Bundesministerium für Gesundheit und Frauen[1] bzw. dem Bundesministerium für Gesundheit festgelegt.

Quellen

Einzelnachweise

  1. Österreichische Tierärztekammer

 

 نحوه اپلای پزشکی در آلمان

 

همانطور که قبلا هم اشاره شد برای تحصیل در رشته پزشکی در آلمان به مهارت بالایی در زبان آلمانی نیاز است.

ارائه نمره های بالا در آزمون هایی مانند TestDaF و DSH برای اثبات مهارتهای زبان آلمانی نرسیده اید هیچ جای نگرانی نیست. دانشجویان میتوانندبا شرکت در دوره های پیش از تحصیل در آلمان مهارت های زبان خود را ارتقا بدهند.

 

ارزشیابی آنلاین تحصیلی (بدون هزینه)

6 پاسخ

  1. سلام توی مدارک لازم اعلام کردید که ریز نمرات دانشگاه.این ریز نمرات باید در رشته پزشکی باشد یا هر رشته دیگری هم امکان پذیر است؟ یعنی من اگر دانشجوی مامایی باشم و یک ترم خوانده باشم میتونم برم پزشکی بخونم؟

  2. سلام . روز بخیر. من دیپلم ریاضی دارم . میتونم برم پزشکی؟ با این صورت که ایران برم امتحان زیست و زمین شناسی بدم. و اگر می شود . لطف کنید من رو راهنمایی بفرمایید.

  3. سلام و وقت بخیر برای دریافت پذیرش دندانپزشکی باید توی ایران قبول شده باشیم و مدرک قبولی دانشگاه در رشته مورد نظر را ارائه دهیم؟؟؟؟

    1. سلام صباحی عزیز
      برای گرفتن پذیرش در رشته های پرطرفدار پزشکی، دندانپزشکی، پیراپزشکی، داروسازی، روانشناسی، ارشد هنر، اقتصاد، کارشناس امنیت سایبری و …، با توجه به رقابت تنگاتنگ در کشور آلمان، داشتن مدارک تحصیلی معتبر با معدل بالا بسیار اثر مثبتی بر روند پروندتون میتونه داشته باشیه و الزامی بر پذیرفته شدن در کنکور ایران و ارائه مدارک نیست. همچنین داشتن مدرک زبان آلمانی دارای اعتبار از مراکز معتبر آموزشی مانند گوته یا OSD الزامی می باشد. همچنین داشتن تمکن مالی مناسب، امکان باز کردن حساب بانکی در کشور آلمان، داشتن بیمه در کشور آلمان و … رو باید مدنظر داشته باشید. در رابطه با سنتون و معافیت تحصیلی چیزی نفرمودید، داشتن شرایط سنی مناسب از دیگر مواردی می باشد که بهتره حتما” قبل از اقدام مدنظر قرار بدید. برای کسب اطلاعات بیشتر میتونید به سایت موسسه استادی اینفو مراجعه بفرمائید یا با کارشناسان یا مشاوران موسسه که همواره در خدمت عزیزان هستند تماس حاصل بفرمائید و از مشاوره اولیه رایگان تلفنی بهره مند بشید. همچنین ۴۵ نوع خدمات خاص در موسسه استادی اینفو قابل ارائه می باشد، که همواره در خدمت عزیزان می باشیم.
      موفق باشید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاوره تحصیلی رایگان